Overgangsrecht Wet uiterste betaaltermijn van 60 dagen voor grote ondernemingen ten einde

Wijziging Burgerlijk Wetboek

Op 1 juli 2017 werd artikel 119a van Boek 6 van het Burgerlijk Wetboek (BW) gewijzigd door de Wet uiterste betaaltermijn van 60 dagen voor grote ondernemingen. Deze wet is een uitwerking van de Europese richtlijn late betalingen (richtlijn 2011/7/EU). Het gevolg hiervan is dat kleine ondernemers, zoals ZZP-ers en MKB-bedrijven beter worden beschermd tegen onredelijk lange betalingstermijnen van grotere ondernemingen. Deze grote ondernemingen kunnen namelijk hierdoor geen langere betaaltermijn dan 60 dagen overeenkomen in nieuw gesloten contracten met kleinere ondernemers in het geval dat deze als leverancier of dienstverleners optreden. Tot 2013 gold dat partijen zelf mochten afspreken wanneer de factuur betaald diende te worden. Zodoende legden grote bedrijven regelmatig aan kleinere ondernemers lange betalingstermijnen op. Hierdoor raakten kleine ondernemers -zeker gedurende de financiële crisis- in de financiële problemen. Indien de kleine ondernemer niet akkoord ging met de betalingstermijn werd vaak de opdracht niet verstrekt.

Einde overgangsperiode

Per 1 juli 2018 is de duur van het overgangsrecht van deze wetswijziging geëindigd. Hoewel deze wet al geldt per 1 juli 2017 voor betalingstermijnen in nieuwe contracten, gaf deze wet grote ondernemingen één jaar de tijd om langere betalingstermijnen in bestaande contracten te verkorten tot maximaal 60 dagen. De kleinere handelspartij wordt ten opzichte van de grotere handelspartij beschermd. Als een grote onderneming toch een betalingstermijn overeenkomt die langer is dan 60 dagen dan is deze betalingstermijn nietig. De betalingstermijn wordt dan van rechtswege omgezet naar een betalingstermijn van 30 dagen. De wettelijke handelsrente van artikel 119a van Boek 6 van het BW is pas verschuldigd over de periode die de termijn van 30 dagen te boven gaat.

Grote ondernemingen dienen extra oplettendheid te betrachten bij ongeldige betalingsafspraken en te late betalingen. Als er sprake is van structureel te late betalingen dient er een voorziening op de balans te worden geplaatst voor na te vorderen wettelijke handelsrente. De verjaringstermijn is hiervan 5 jaar. Vanwege de publicatieplicht van grote ondernemingen zijn structureel te late betalingen zichtbaar in de jaarcijfers. Mocht dit niet zichtbaar zijn in de jaarcijfers van de grote onderneming dan is het mogelijk dat een accountantsverklaring niet wordt verleend.

Wat is een “grote onderneming”?

Een onderneming wordt als “grote onderneming” in de zin van deze wetswijziging beschouwd indien er aan minimaal 2 van de 3 onderstaande criteria is voldaan:

· De waarde van de activa van de onderneming meer dan € 20.000.000,00 bedraagt;

· De netto-omzet van de onderneming meer dan € 40.000.000,00 bedraagt en;

· Het aantal werknemers van de onderneming gemiddeld hoger is dan 250 personen.

Evaluatie van de wet

Naar verwachting worden de gevolgen van deze wetswijziging in de loop van 2019 geëvalueerd. Deze evaluatie kan ertoe leiden dat indien er sprake blijkt van verslechterd betalingsgedrag dat de wet verder wordt aangescherpt.

Wat kunnen wij voor u doen?

Wij kunnen voor u nagaan aan de hand van actuele wetgeving en rechtspraak of de overeenkomsten die u heeft gesloten met uw handelspartners in overeenstemming hiermee zijn. Wellicht is de gekozen betalingstermijn nietig of is de wettelijke handelsrente bij een betalingsachterstand incorrect bepaald. Hierdoor kunnen wij uw handelspositie beter bepalen dan wel voorkomen dat uw jaarcijfers niet correct zijn vastgesteld.

Wanneer u nog verdere vragen heeft of nadere informatie wenst dan staan wij altijd voor u klaar en kunt u ons telefonisch bereiken via het telefoonnummer 046 – 451 52 21 of per email-bericht via sandy.emons@consigliera.nl.